28 juli - thuis

Dag 31 

Volgens schema landden we om 10.30 uur op Heathrow. Bij de British Midland balie stond een enorme rij. Het toestel was overboekt, als we nog 2 uur wilden wachten zouden we £ 200,00 krijgen. We konden niet bij elkaar zitten, maar wilden nu graag naar huis, daar zouden ze ons staan op te wachten. De vlucht was ontzettend wild, hier werden we allemaal niet goed van. Op Schiphol aangekomen zag ik direct mijn broer en zijn collega staan, net of ze al die weken op ons hadden staan wachten. In de hal stond de rest van de familie, we hadden enorm veel te vertellen. Met veel moeite kregen we alle bagage inclusief koelbox in onze eigen auto, dan zie je pas hoe groot de auto’s in Amerika zijn. In Nederland was het 24°C. Om 18 uur waren we veilig thuis met een hoofd vol herinneringen en een camera vol foto’s.

27 juli - San Francisco

Dag 30 

Met veel moeite stonden we om 8 uur op, we hadden allemaal geen zin om naar huis te gaan. Het was mooi weer en er was veel te zien onderweg. We kwamen langs het plaatsje Gilroy, daar was een garlic festival dit weekend, aan de andere kant van de weg stond een enorme file. We maakten een tussenstop in San Mateo waar de reis begonnen was, ze wilden nog een keer bij Toys R’Us kijken. Wij haalden bij Starbucks koffie op. We tankten de auto af en reden naar Avis, daar aangekomen stond de teller precies op 11.000 mijl.

We hebben in totaal 3722 mijl gereden, omgerekend is dat 5955 kilometer.

We vermaakten ons nog even in de duty free shops op het vliegveld en vertrokken om 16.40 uur lokale tijd, 1.40 uur Nederlandse tijd. De vlucht verliep voorspoedig, Sebastian gaven we slaaptabletjes want zodra hij het eten rook in het vliegtuig werd hij niet goed, het lukte hem om een klein dutje te doen.

Hotel: geen, slapen in het vliegtuig

Gereden mijl: 123

Weer: zonnig 28°C.

26 juli - Monterey Bay

Dag 29 

Om half 9 moesten we al bij Whale Watching zijn, we hadden in het atrium van het hotel snel ontbeten. We hadden vandaag warme kleding aangedaan, dat voelde vreemd. Op de parkeerplaats van Fishermans Wharf kon je $ 5 in een envelop in een brievenbus doen waarop je het kenteken schreef. Wij gingen met een kleine vissersboot mee met ongeveer 25 personen, een grotere boot ging daarvoor al op pad. De zee was kalm en we waren nog geen kwartier op weg of we zagen al drie blue whales, een prachtig gezicht. Ze kwamen dicht bij de boot, je kon ze horen ademen door hun luchtgat. We zagen veel Whiteside dolfijnen en Humpback whales. De dolfijnen zwommen zeer snel met de boot mee, het leken wel torpedo’s. In totaal hadden we ongeveer 65 dolfijnen, 40 blue whales en 8 Humpback whales gezien en een zeldzame witte Blue whale. Zelfs de kapitein en zijn maatje maakten volop foto’s en zeiden dat je dit niet iedere dag meemaakte. Het was behoorlijk warm geworden en nadat we nog langs Cannery Row geweest waren besloten we naar het strand Seaside – Sand city te gaan, om te vliegeren, frisbeeën en te luieren. Er trouwde een stelletje op het strand.  Terwijl de kinderen naar het zwembad gingen zochten Tom en ik alle bagage uit. We besloten de koelbox mee te nemen naar Nederland en vulde deze met vuil wasgoed en alle shampootjes en zeepjes die ik verzameld had. De laatste avond gingen we eten bij restaurant Tarpy’s in Monterey, een gezellig familierestaurant. We namen de hele vakantie nog een keer door met de kinderen en hadden het over wat de meeste indruk gemaakt had enz. De hele reis was een groot succes geweest en er was niets vervelends gebeurd.

Hotel: Embassy Suites – Monterey Bay

Gereden mijl: 16

Weer: zonnig 26°C.

25 juli - Monterey Bay

Dag 28 

Na het gratis ontbijt in de hal van het hotel gingen we om 11 uur op weg. We reden door een gebied met veel ‘vinyards’. Het was er zo mooi dat Nathalie de opmerking maakte: het lijkt wel of we in een foto rijden, dat vond ik goed vertaald. We stopten bij Hearst Castle, maar daar was het druk en vroegen ze 24,95 entree. Overal stonden borden dat het voor kinderen streng verboden was ergens aan te komen. We stopten op Highway I bij San Simenon, hier lagen elephant seals op het strand en zwommen er zeeleeuwen in de zee. We bleven een hele poos staan kijken. Gestopt bij Willow Creek, bij Los Padres National Forest, om even de zee in te lopen en op het strand te spelen. Van het beroemde Big Sur zagen we niet veel, er hing mist. We wilden later picknicken aan het strand maar zagen geen stopplaats. Bij Rocky Point gingen we naar een restaurant waar we vanaf het terras een schitterend uitzicht hadden. Om 17.15 uur kwamen we bij het hotel in Monterey Bay aan, we hadden een kamer op de 11^e verdieping met uitzicht op de baai. Omdat we hiervandaan over een paar dagen vertrekken naar San Francisco haalden we de hele auto leeg, om alles eens goed op te ruimen. De kinderen lagen alweer in het zwembad. We bevestigden alvast de vlucht terug bij Virgin Atlantic en boekten een walvistocht voor morgen. Eerst lukte dit niet meer, maar toen de mevrouw hoorde dat we zondag terug naar Nederland zouden gaan, regelde ze een extra tocht voor zaterdag. ’s Avonds gingen we verse kreeft eten bij restaurant Abatonelli, op Fishermans Wharf. Om 21 uur waren we terug bij het hotel, waar we nog was draaiden, de was- en droogmachines waren eindelijk vrij. We gingen pas laat slapen.

Hotel: Embassy Suites – Monterey Bay

Gereden mijl: 136

Weer: bewolkt, soms zonnig 22°C.

24 juli - Paso Robles

Dag 27 

Nog een keer genieten van het uitgebreide ontbijtbuffet en alles in de auto laden, het lijkt wel of we steeds meer bagage krijgen, dat is natuurlijk geen wonder na 4 weken.
Onderweg zagen we een drive-in bioscoop in het plaatsje San Louis Obispo.
We zagen een hoop wijngaarden en velden met groente onderweg.
We reden voornamelijk over Highway I maar soms de 101.
We stopten bij Pismo Beach om met de frisbee op het strand te spelen, dat leek zo makkelijk maar vereiste toch een bepaalde behendigheid.
Het was eerst heiig geweest maar nu kwam de zon goed door.
We waren om half 6 bij het hotel in Paso Robles, een gloednieuw gebouw.
Terwijl de kinderen zich vermaakten in het zwembad gingen wij wijnproeven in de hal van het hotel. Op aanraden van de receptioniste gingen we eten bij een grill-steakrestaurant in Templeton, het eten was er fantastisch en helemaal niet duur.
McPhee's Grill.
Buiten voelde het koud, dat waren we helemaal niet meer gewend.

Hotel: Hampton Inn – Paso Robles

Gereden mijl: 248

Weer: bewolkt, later zonnig 24°C.

23 juli - Los Angeles

Dag 26

Het zag er bewolkt uit buiten, maar het was warm en benauwd. Er hangt gewoon een laag smog over de stad. We reden richting Hollywood, naar het Chinese Theater. Het was er stil vergeleken met gisteren, we bekeken winkels en ontdekten dat je vanaf het winkelcentrum bij het Kodak theater de HOLLYWOOD letters goed kunt zien. Hier waren we al naar op zoek geweest. We deden booschappen bij Gelsons Market aan Sunset Boulevard, een luxe supermarkt voor Amerikaanse begrippen, niet zo enorm groot. Nadat we wat gegeten hadden wandelden we naar Rodeo Drive, de beroemde winkelstraat met allerlei luxe kledingzaken en schoenenwinkels. Veel te exclusief voor ons. ’s Middags bleven we bij het zwembad van het hotel en relaxen op de ligstoelen in de tuin. ’s Avonds eten bij het restaurant Stinking Rose, een knoflookrestaurant. “We flavour our garlic with food” is hun slogan. Zelfs knolfookijs hebben we geprobeerd, smaakt goed. Op de kamer koffie gedronken, tv gekeken en gelezen.

Hotel: Beverly Hilton – Los Angeles

Gereden mijl: 18

Weer: bewolkt, benauwd 26°C.

Tip: de Hollywood letters zijn goed te zien vanaf het winkelcentrum bij Kodak theater

       Restaurant Stinking Rose, een knoflookrestaurant (in San Francisco en Los Angeles)

22 juli - Los Angeles

Dag 25

De wekker hadden we op 7 uur gezet want we wilden op tijd bij Universal Studios zijn. Eerst nog langs het enorme ontbijtbuffet in het hotel. Het park ging om 9 uur open. Door City Walk liep je ernaar toe, langs allerlei restaurantjes en winkeltjes. We hadden kortingsbonnen van 10 dollar. De spullen deden we in een kluisje, hoefden we geen tassen mee te sjouwen. Als eerste gingen we in The Mummy returns, een soort spookhuis met mummies. De man bij de ingang vroeg aan Sebastian, die hand in hand liep met Nathalie, of hij goed op zijn vrouw wilde letten, want ze zag er bang uit. Komisch was dat. Daarna deden we de studio tour, langs Jaws, King Kong, Beetles van Mummy returns. We bekeken Shrek in 4D met allerlei onverwachte effecten. We gingen in Jurassic Park, the ride, eerst een ritje in een boot langs dinosaurussen en aan het eind stortte je zeker 30 meter steil naar beneden in het donker, vreselijk. Op de foto die ze gemaakt hadden zag je de spanning op onze gezichten. Ik was best trots dat ik erin gedurfd had. We bekeken de attractie Backdraft, waarbij een enorme brand nagemaakt werd en liepen naar de Waterworld show. Het is al leuk op de tribunes te zitten voordat het begint, de mensen worden op allerlei manieren beziggehouden. De show had volop actie, met jetski’s, boten, schieten, vuurwerk en zelfs een vliegtuig. We bekeken een animal live show van Animal Planet. Daarna naar Terminator 2 in 3D, niks aan, veel te veel herrie en geschiet, er was geen leeftijdsrestrictie en kleine kinderen schreeuwden het uit. We verlieten om half 7 doodvermoeid het park en besloten snel wat te gaan eten bij een Burger King. Deze lag in een buitenwijk van Los Angeles en er kwam een zwerver bedelen om een gratis hamburger. Omdat hij die niet kreeg vloekte hij de hele boel bij elkaar en schopte de toegangsdeur er zowat uit. Om 8 uur waren we terug op de kamer en keken het spelprogramma; Dog eat Dog. Tom en ik keken rond in het hotel en dronken wat aan de bar.

Hotel: Beverly Hilton, Los Angeles

Gereden mijl: 21

Weer: bewolkt, warm 24°C.

21 juli - Los Angeles

Dag 24 

Om 9 uur alle bagage naar de parkeergarage gezeuld en ontbeten bij Denny’s. Tom wilde wel eens wat anders proberen en bestelde oatmeal, een verkeerde keuze. Omdat hij niet alles op had, zei de serveerster, oh, smaakte het niet zoals thuis? en gaf hem een kortingsvoucher voor een volgende keer bij Denny’s. Om 11 uur gingen we op weg naar Los Angeles, we namen een stuk tolweg. We reden naar Long Beach, daar ligt de Queen Mary. Wij hadden dit hotel/schip gratis bekeken 14 jaar terug maar nu moest je 24,95 pp betalen, dat vonden wij iets te gek. Hier is er voor de toeristen een complete kermis omheen gebouwd, met o.a. een onderzeeër die je kon bezichtigen. Rond 2 uur kwamen we bij het hotel in Beverly Hills aan, de bagage werd uitgeladen en de auto geparkeerd. We hadden een kamer op de 4^e verdieping. We gingen op pad naar Sunset Boulevard. We keken op de Walk of Fame, hier stonden de namen van beroemde mensen op de tegels. We konden niet bij het Man’s Chinese theater komen., het was afgezet met hekken omdat de film Tomb Raider, The cradle of life, in première ging. We bleven wachten tot de limousines aankwamen met beroemde personen. Van half 5 tot half 7 hebben we staan kijken, we zagen verslaggevers van de televisie, er werden ijsjes uitgedeeld en t-shirts. Alle moeite was niet voor niks want we hebben Angeline Jolie gezien. We aten ’s avonds in een Red Lobster restaurant, erg goed. Om half elf waren we op de kamer terug.

Hotel: Beverly Hilton – Los Angeles

Gereden mijl: 150

Weer: bewolkt, warm 24°C.

20 juli - San Diego

Dag 23

We stonden al om 8 uur op want we hadden beloofd naar het waterpark Soak City te gaan. Om 10 uur waren we bij het park, het ging net open. Van de mensen die naast ons parkeerden  kregen we een gratis toegangskaartje t.w.v. 13,95. Bij de kassa werden de tassen nagekeken en etenswaren en drinken werd eruitgehaald, dit kon je als je het park uitging ophalen. We huurden een kluisje en zochten 4 ligstoelen in de schaduw. Je kon met z’n vieren in een reuzenband van een enorm hoge glijbaan, best eng, we gilden het uit. Er waren een heleboel glijbanen, waaronder enorm steile of overdekte, een golfslagbad, een groot zwembad en een speeltuin met waterkanonnen. Er waren veel Mexicanen in het park voor een dagje uit, het park lag maar 5 km van de Mexicaanse grens. Om 16.30 uur gingen we weg, de bak met ingenomen etenswaren was natuurlijk nergens te bekennen. We reserveerden een tafel bij restaurant Benihana, naast het hotel en gingen daar tepanyaki eten. Daarna keken we nog rond bij een winkelcentrum en kochten bij een enorme sportzaak een frisbee voor op het strand.

Hotel: Hilton Mission Valley – San Diego

Gereden mijl: 41

Weer: zonnig 28-30°C.

19 juli - San Diego

Dag 22 

Om half 9 opgestaan en alles ingeladen, we gingen ontbijten bij IHOP (international house of pancakes). Geld gepind, getankt en op weg naar San Diego, langs San Bernardino National Forest en Cahuila indian reservate. Vlak voor San Diego kwamen we in een file terecht, op een gegeven moment stond er een bestelbusje naast ons met de tekst Mutt Kutt, dit was een mobiele trimsalon voor honden. Voor het eerst moesten we parkeren en betalen in de parkeergarage van het hotel, het was er erg druk. Er stond een enorme limousine voor de deur met wel 6 zijramen, er was een bruiloft in het hotel, de hele hal was versierd met bloemstukken. Op de kamer even tv gekeken en daarna op weg naar Old town San Diego, niet bijzonder, doorgereden naar Coronade, over de Coronade bridge, hier had je een goed uitzicht op de stad. Rondgelopen op het strand van La Jolla, er werd volop gesurfd en gefrisbeed, langs Mission Bay gereden. ’s Avonds gegeten in de pub van het hotel, Padres, vernoemd naar het San Diego baseball- team. Ze speelden vanavond en dit kon je op allerlei televisieschermen in de pub volgen. Wij dronken nog wat in de bar van het hotel terwijl de kinderen op bed lagen.

Hotel: Hilton Mission Valley – San Diego

Gereden mijl: 127

Weer: 25°C.

18 juli - Rancho Mirage

Dag 21 

Terwijl we ontbeten in de hal van het hotel, draaide de was in de laundrette van het hotel. We reden naar The River, een nieuw winkelcomplex met allerlei restaurants en cafés. Het was niet overdekt en omdat het warm was gingen we snel verder, naar Westfield shopping town, dat uit twee verdiepingen bestond. Een hele poos rondgekeken in een enorme boekenwinkel. Koffie drinken bij Starbucks en de kinderen namen een smoothie. ’s Middags naar Palm Springs, we kwamen langs een Ford dealer. Tom wilde graag kijken bij de nieuwe Ford Thunderbird, die is in Nederland niet te koop, maar wel te zien in de James Bond film. Er stonden 6 T-birds op een rij buiten. De verkopers liepen rond in Hawai shirts en korte broeken, wel wat anders dan zo’n saai pak zoals bij ons. Tom maakte een praatje met een verkoper

(Joe “smiling Jack”Romano) en kon zijn oren niet geloven toen deze zei dat hij best een proefrit mocht maken. Hij stapte gelijk in en reed weg met die man. Nathalie zei, mam, zag je dat papa glunderogen kreeg, ik antwoordde: the difference between men and boys is the price of their toys. Wij dronken wat cola onder de nevelsproeiers die buiten bij de bankjes stonden terwijl wij wachtten. Tom besprak het importeren van zo’n auto naar Nederland, maar daar komt nog heel wat bij kijken. Palm Springs vonden we niet zo veel aan, Rancho Mirage was leuker. Gegeten in restaurant Maki Maki, een Japans restaurant, die we ’s morgens al uitgezocht hadden. We kregen miso soep, en daarna sushi en maki. Bij de naastgelegen Ben en Jerry’s ijswinkel haalden de kinderen nog een ijsje op. Op de kamer de film Spiderman gekeken.

Hotel: Hilton Garden Inn – Rancho Mirage

Gereden mijl: 33

Weer: bewolkt, benauwd 35°C.

17 juli - Rancho Mirage

Dag 20 

We gingen om half 9 op pad, toen Tom ging uitchecken liepen de kinderen nog even de speelhal in, hij wilde al bijna wegrijden zonder kinderen. Ze hadden geld gevonden en waren dus een spel gaan spelen. We zouden vandaag de langste route rijden in deze vakantie, eerst waren er bergen en rotsen, daarna woestijn met enorme cactussen en kleine tornado’s die het zand in een stroompje omhoog bliezen. De mobiele telefoon werkte weer, we belden even naar huis. Tanken in Yucca, het was 45°C buiten. We reden langs Lake Havasu, daar hadden ze de London Bridge nagebouwd. We picknickten langs het water, maar het zweet gutste van je lijf, de kinderen gingen in het water staan eten. In een Safeway supermarkt deden we gelijk maar boodschappen, even afkoelen. We reden dwars door de woestijn en waren dicht bij de Mexicaanse grens. We kwamen door dorpjes die compleet uitgestorven waren, de mensen verblijven daar alleen ’s winters. Rond half 4 waren we bij Quartzsite waar we de interstate opgingen richting Palm Springs. Om 18 uur kwamen we bij het hotel in Rancho Mirage aan, waar chocolate chip cookies stonden en de kinderen hun missie volbrachten: het zwembad vinden. Het zwembad was fraai aangelegd tussen palmbomen, afkoelen deed je niet, het water was zelfs warm. ’s Avonds eten bij Olive Garden, we hadden een buzzer meegekregen die ging trillen als er een tafel vrij was. Tom, party of four, your table is ready! De fles wijn namen we mee naar de kamer om hem daar leeg te drinken.

Hotel: Hilton Garden Inn – Rancho Mirage

Gereden mijl: 444

Weer: hete dag 45°C.

16 juli - Grand Canyon

Dag 19 

Om 8.15 uur opgestaan en gebruik gemaakt van het gratis ontbijt boven in het hotel. We reden met de auto naar een parkeerplaats in het park vanwaar we nog een eind moesten lopen naar de opstapplaats voor de shuttle, o.a. over een spoorbaan waar een oude stoomlocomotief stond. Bij een view point stapten we uit de bus en liepen naar het volgende view point, het begon te waaien en wat te miezeren, voor het eerst in de vakantie.

Sommige mensen willen zo dicht mogelijk bij de rand gefotografeerd worden, echt belachelijk. Jaarlijks gebeuren er zo’n 250 ongelukken met dodelijke afloop in de Canyon alleen. Mensen gaan te diep de kloof in en raken vermoeid, zonder drinken, een mobieltje heeft geen bereik! In de verte zagen we de zwarte rookpluimen van de bosbranden in Arizona. Het begon te donderen in de verte en we besloten nadat we bij het eindpunt van het park waren snel terug te gaan met de bus. We pinden geld bij een bank in het park. ’s Middags bekeken we een film in het Imax theater “Hidden Secrets of the Grand Canyon”, dat was heel indrukwekkend, het leek of je zelf over de Canyon vloog of over de Colorado rivier vaarde. Na drie kwartier binnen koel en donker gezeten te hebben, voelde het buiten warm en de zon was volop gaan schijnen. We besloten te gaan bowlen in het hotel. ’s Avonds eten in een Western restaurant, Yippie-ee-o steakhouse, er hing een gezellige sfeer, we zongen mee met country muziek en zaten tegen strobalen aan. Eindelijk kon ik een lucifersdoosje meenemen, ik spaar deze van plekken waar ik geweest ben, maar omdat er in openbare gebouwen niet meer gerookt mag worden in Amerika, zijn er bijna nergens meer lucifers te krijgen.

Hotel: Best Western Squire Inn – Tusayan

Gereden mijl: 19

Weer: bewolkt, regen 28°C, later droog

15 juli - Grand Canyon

Dag 18 

Na in de hal van het hotel ontbeten te hebben reden we om 10.30 uur weg. Het landschap wisselde steeds, we kwamen langs Echo cliffs. We moesten tanken maar zagen geen tankstation, we reden om naar Tuba city, echt een gehucht in the middle of nowhere, daar was een pompstation met een enorme winkel met indianenspullen erbij. Terug op de goede weg kwamen we natuurlijk na een kwartier wel een tankstation tegen, dat is altijd zo. We pauzeerden bij Little Colorado scenic overlook, een uitzichtpunt, alleen stond de rivier droog. Hier stonden diverse marktkraampjes waar indianen hun waar verkochten. Om 2 uur waren we bij de ingang van Grand Canyon national park, waar we de view tower beklommen. Het was erg heiig dus je kon niet ver weg kijken. We kwamen hier veel Hollanders tegen. We reden naar het hotel Squire Inn, en moesten voor het eerst met onze bagage een trap op (geen lift).Terwijl de kinderen zwommen, bekeken Tom en ik diverse folders en keken waar de bosbranden zich bevonden en welke kant de orkaan op ging. Gelukkig niet op onze route. We informeerden naar de prijs van een helikoptervlucht bij de conciërge van het hotel. Een tour van 20 minuten kwam op $ 400 met z’n viertjes en een tour van 50 minuten op $ 640. We besloten dit te laten, de helikopter ging niet meer de canyon in, zoals vroeger, hij vloog er alleen overheen. ’s Avonds eten in restaurant Coronade van het hotel.

Hotel: Best Western Squire Inn – Tusayan

Gereden mijl: 167

Weer: bewolkt 32°C.

14 juli - Page

Dag 17 

Ontbijten bij Mumbleberry restaurant, een jaren 50 restaurant met rood nep leren bankjes en gezellige serveersters. We checkten uit bij het hotel en moesten nu ook bij de uitgang van het park de pas laten zien. Onderweg gingen we nog een half uur hiken en maakten een foto van Checkered Mountain, dit is een berg met allerlei vakjes erop, net een dambord. We zagen buffels in de wei, je kon er buffelburgers eten. Om 13 uur stopten we bij Moqui Cave, dit is een grot van 60 meter diep met een museum. Er stond veel koraal en edelstenen en fossielen van dinosaurussen. We reden door een steeds wisselend landschap, o.a. Coral Pink canyon en Glenn canyon. Om 15 uur kwamen we bij het Best Western hotel in Page aan, het was ineens weer een uur vroeger. We bekeken de Glen Canyon dam, dit was zowat nog imposanter dan de Hoover dam en veel makkelijker te bereiken. We reden naar Wahweap National Park, waar we op een bankje met uitzicht op Lake Powell gingen zitten, het was vreselijk warm, het leek wel of iemand met een enorme föhn achter je stond te blazen, zelfs je ogen werden er droog van. Om af te koelen gingen we bij Safeway boodschappen doen, we kochten noodles om mee te spelen in het zwembad. Vanuit de hotelkamer hadden we een prachtig uitzicht op de Glen Canyon dam. ’s Avonds eten bij Taco bell. In het dorp zagen we een drive-in restaurant die nog gebruikt werd, de serveersters komen op rolschaatsen het eten bij je auto brengen, net als in de film. Op de kamer bekeken we het televisieprogramma “For love or money” waarbij een meisje kon kiezen tussen een jongen of  $ 10.000,00.

Hotel: Best Western Arizona Inn – Page

Gereden mijl: 124

Weer: hete dag, 42°C, bewolkt.

13 juli - Zion

Dag 16 

 

We gingen ontbijten bij restaurant Switchbak waar we gisteravond gegeten hadden. We gingen met de stad shuttle naar het visitor centre, daar stapten we in de shuttle bus van het park om naar de laatste stop in het park te gaan. Het was al heel warm. We liepen de Riverside trail, die zou ongeveer anderhalf uur duren en liepen ook een stuk door het water. De eekhoorntjes kwamen weer bedelen maar het was verboden ze te voeren. Met de bus reden we naar Wheeping rock, hier moest je best klimmen, er liep water van de top langs de berg, je kon eronder door lopen, net een douche. We bekeken het museum, daar draaide een film over Zion National Park. Om even over vieren waren we bij het hotel terug, behoorlijk verhit. Afkoelen in het zwembad. ’s Avonds reden we naar het plaatsje Springdale, hier stond een gloednieuw restaurant, Majestic view,  met enorme ramen, je kon ver weg kijken, het leek wel een film. Er was een speciaal gedeelte van het restaurant ingericht als museum met opgezette dieren, zoals bizons, beren en bergleeuwen. Om 11 uur gingen we slapen.

Hotel: Best Western Zion Park Inn – Springdale, Zion

Gereden mijl: 4

Weer: 35°C, later 40oC, te warm voor de tijd van het jaar, sinds april heeft het niet geregend.

12 juli - Zion

Dag 15

Ik lag al sinds half 6 wakker doordat er een bus achter onze kamer stond warm te draaien, die mensen gingen vast naar Sunrise point. Na het ontbijt keken we bij de winkels aan de overkant, er was een Jurocksic shop, waar ze allerlei soorten stenen, kristallen en stained wood verkochten. We kozen als souvenir 2 boekensteunen gemaakt van blauw bergkristal. Bij het tankstation verkochten ze wel pistolen en patronen maar bijvoorbeeld geen sigaretten, vreemd. We gingen onderweg naar Zion National Park, een tocht van ongeveer 2 uur. Bij de park entrance vroegen ze naast de National Park pas, om een foto i.d. Het asfalt is rood in Zion en het was hier warmer omdat het in een dal ligt. De parkeerplaats voor de shuttle bussen stond vol dus we besloten door te rijden naar het hotel en alvast in te checken. We veranderden ons reisschema, we besloten hier 2 nachten te blijven omdat we de afstand naar Monticello te groot vonden. Ik ging was draaien, dat was alweer een week geleden en de kinderen gingen naar het zwembad, wat prachtig lag tussen de bergen. In het dorp deden we boodschappen en pinden geld. Avondeten bij een restaurant naast het hotel, Switchback. Na het eten wilden ze weer zwemmen en om 11 uur gingen we slapen.

Hotel: Best Western Zion Park Inn – Springdale, Zion

Gereden mijl: 93

Weer: heet 40°C.

11 juli - Bryce Canyon

Dag 15 

 Ik was om 8 uur wakker maar de kinderen sliepen nog vast, eigenlijk was het 7 uur natuurlijk. Ik dekte ze nog extra toe, want de temperatuur zakt hier ’s nachts naar 7°C. We hadden geen zin in ontbijtbuffet en bestelden gewoon toast met jam. We reden door Bryce Canyon park naar het eindpunt en reden al stoppend bij ieder uitzichtpunt terug. Er werd aan de weg gewerkt maar verder was het rustig in het park. We vonden het park allemaal schitterend, iedere keer had je weer een ander uitzicht. We picknickten op een mooie plek in het park en bekeken een film over Bryce canyon in het visitor center. Tom en Sebastian wandelden een stuk naar beneden de kloof in. We snuffelden in de souvenirwinkeltjes bij het hotel. We hadden kaartjes gekocht voor de rodeo van vanavond, dit is aan de overkant van het hotel. Voordat de rodeo begon kwamen er twee cowboys op paarden, een met de Amerikaanse, de ander met de Utah vlag en werd het Amerikaanse volkslied gespeeld. Iedereen ging staan met zijn hand op zijn hart en zong luidkeels mee. De rodeo was leuk om te zien, eerst kinderen op schapen en kleine paardjes. Daarna was de echte rodeo, het ging er om zo lang mogelijk op de stier te blijven zitten, sommigen bezeerden zich lelijk. De dochter van de mevrouw naast ons deed mee als cowgirl. Er zaten veel Amish mensen op de tribunes, alle mannen hadden een grote sik en bretels aan hun broek, de vrouwen saaie jurken met een schort erover.’s Avonds reden we naar Sunset point om de zonsondergang te zien, de lucht kleurde roze/paars en het rood van de rotsen veranderde in wit. Gegeten in het restaurant van het hotel.

Hotel: Best Western Ruby’s Inn – Bryce Canyon

Gereden mijl: 60

Weer: mooie dag 32°C.

10 juli - Bryce Canyon

Dag 14 

Opgestaan om 8 uur en de kleding uit de kasten weer in de koffers gedaan. Voor de laatste keer naar het Grand Buffet, waar Sebastian donuts uitzocht om mee te nemen voor onderweg. Later kwamen we tot de ontdekking dat hij ze op tafel had laten liggen in het restaurant, de hele vakantie heeft hij het erover gehad. Om 11 uur reden we weg bij het MGM, jammer want zo’n luxe kamer krijgen we waarschijnlijk nooit meer. We reden naar de Hoover Dam, het was hier enorm toeristisch geworden, vergelijken met 14 jaar geleden, er was zelfs een parkeergarage gebouwd. We lieten de kinderen alles snel zien en gingen gauw verder, buiten was het 45°C. Vandaag reden we door de staten Nevada, Arizona en Utah. In Cedar City gingen we boodschappen doen bij een supermarkt, heerlijk koel binnen. Onderweg naar Bryce werd het landschap steeds mooier, vooral Red Canyon. Het werd koeler en de lucht was helder blauw. Om 18.45 uur kwamen we bij Ruby’s Inn hotel aan in Bryce, de minste kamer tot nu toe, we konden voor de kamer parkeren. De kinderen wilden zwemmen maar het binnenbad zag er erg troebel uit. Door het tijdsverschil was het hier een uur later dan Las Vegas. Bij het naastgelegen restaurant gingen we heerlijke biefstuk eten. Een cowboy zanger kwam aan tafel zingen en toen hij een praatje maakte vertelde hij dat hij een Nederlandse oma had. Buiten voor de deur van de kamer wat gedronken en om 11 uur naar bed.

Hotel: Best Western Ruby’s Inn – Bryce Canyon

Gereden mijl: 325

Weer: zonnig en heet, heerlijk weer

9 juli - Las Vegas

Dg 13 

Om 9 uur waren we bij het ontbijtbuffet. We reden met de auto naar Stratosphere Tower waar we met een supersnelle lift naar de 106^e verdieping gingen. Je had een goed uitzicht over Las Vegas en zag de enorme woonwijken eromheen voor al het personeel. Bovenop de Tower bevond zich een achtbaan, dat vonden wij iets te heftig. Sebastian maakte van een cent een Stratosphere herinneringsmunt. We reden naar hotel Circus Circus, maar daar was het zo’n kermis dat we snel verder gingen. We reden naar het Sahara hotel, daar had je NASCAR racing, de mannen gingen in een simulator tegen elkaar racen. Na Sahara naar hotel Venetian, ze hadden Venetië nagemaakt met gondels, bruggen en lucht geschilderd op het plafond. Rond 16 uur waren we terug in het hotel, waar we met zwembanden in de Backlot River gingen drijven. ’s Avonds eten bij Studio Cafe, in het hotel. Omdat Sebastian auto geraced had mocht Nathalie knuffels uitzoeken bij Rainforest Café. We reden naar Fremont Street, maar daar voelden we ons niet zo veilig en reden door naar Le Mirage om de witte tijger van Siegfried en Roy te bekijken. Deze kwam zelf uit het zwembassin om in een soort zandbak te gaan plassen, ongelooflijk. Buiten was er een vulkaanuitbarsting bij het hotel en bij Bellagio hotel een waterorgel. In het hotel even naar de speelhal en Tom probeerde zijn geluk in het casino, maar helaas. Een hele poos in de vensterbank van de kamer gezeten om te kijken naar alle lichtjes op de Strip.

Hotel: MGM Grand Hotel – Las Vegas

Gereden mijl: 27

Weer: heet, ‘s avonds om 10 uur was het nog 40°C.

8 juli - Las Vegas

Dag 12 -dinsdag

We stonden om 8.45 uur op, hadden heerlijk geslapen en ontbeten bij het Grand Buffet in het hotel, er stond van alles en het zag er allemaal even goed uit. Buiten was het 42°C, we wandelden van hotel naar hotel om de diverse thema’s te bekijken, in de hotels was het lekker koel. We liepen naar hotel Tropicana, in tropische stijl, daarna door hotel Excalibur, een hotel in ridderstijl, er was hier een donuts factory. Met de monorail gingen we naar het Luxor hotel, in Egyptische stij, we wandelden naar hotel Bellagio, supersjiek. Dit was in de hitte een stuk vermoeiender dan we dachten. Bij hotel Caesers Palace waren ze aan het verbouwen, alles moest mooier, nieuwer en groter. Het Flamingo Hilton hotel waar wij 14 jaar geleden waren lag nu helemaal ingebouwd tussen andere hotels. Bij Caeser’s dronken we cola met tortilla chips in allerlei kleuren. We bekeken de Forum Shops waaronder de speelgoedwinkel van FAO Schwarz. We besloten een taxi te nemen terug naar het hotel want we konden niet meer, we gingen snel naar het zwembad. Avondeten in het buffetrestaurant van het hotel. We bekeken de leeuwen in hun verblijf, je kon er heel dichtbij komen. Daarna speelden de kinderen spelletjes in de speelhal, o.a. Wheel of Fortune. Om half elf waren we op de kamer, we hadden een turn-down service gehad; flesjes water bij het bed met slippers en badjassen, de bedden klaar gemaakt voor de nacht. De kinderen vonden het geweldig.

Hotel: MGM Grand Hotel – Las Vegas

Gereden mijl: 0

Weer: 42°C.

7 juli - Las Vegas

Dag 11 - maandag 

We stonden om 8.30 uur op en gingen naar het ontbijtbuffet in het hotel. We belden even naar huis en vulden de koelbox met ijs uit de ijsblokjesmachine. Het was vreselijk warm en de rit was saai door de Moajave dessert. We zagen windmolens in Tehachapi en een enorme parkeerplaats voor oude vliegtuigen. Bij het tankstation in Borton vonden we eindelijk een waterkoker die je op de accu kon aansluiten in de auto, dat was lekker, een bekertje sterke koffie. Rond 14 uur stopten we bij een parkeerplaats in Baker maar het was te heet om buiten te zijn, dus we pakten wat eten uit de koelbox en reden door. Om 16 uur kwamen we bij het MGM hotel in Las Vegas aan, het was hier zeer druk en heet!!!!

Onze koffers werden opgehaald en de auto geparkeerd. Sebastian vond het net of we op een vliegveld aangekomen waren, al die bewegwijzering en die lanes om te parkeren. Bij de receptie probeerden ze ons een grotere kamer aan te praten, de gereserveerde kamer was er niet en ze hadden alleen kamers waar een opklapbed voor de kinderen bijgeplaatst moest worden. Maar voor een klein bedrag extra konden we een suite krijgen op de 27^e verdieping met prachtig uitzicht en 2 aparte slaapkamers met een woongedeelte. Hier waren we het eerst zogenaamd niet mee eens natuurlijk, we hadden immers een 4 persoonskamer geboekt. We kregen toen ontbijtvouchers, dinervouchers en andere kortingsbonnen aangeboden. Bij de kamer aangekomen hadden we geen spijt, we leken wel filmsterren, ongelooflijk wat een ruimte en een uitzicht! Omdat we hier een paar dagen zouden blijven hing ik de kleding op in de kasten. Na wat gedronken te hebben aan de bar in de kamer, bekeken we het enorme zwembad met Backlot River, de Arcade voor de kinderen, de talloze winkeltjes en restaurants en al die slotmachines. De kinderen mochten wel meelopen door het casino maar niet stilstaan. Avondeten bij Ricardo’s, een Mexicaans restaurant, één van de 18 restaurants in het hotel. Na het eten liepen we naar de Strip om buiten foto’s te maken, het was nog steeds heet en druk op straat.

Hotel: MGM Grand Hotel – Las Vegas

Gereden mijl: 290

Weer: heet, ongeveer 40°C.

6 juli - Bakersfield

Dag 10 - zondag

In de lobby van het hotel ontbijten en na alles weer ingeladen te hebben zaten we om 9 uur in de auto. We zagen veel fruitbomen onderweg, vooral sinaasappelbomen. Om even over tien waren we bij de ingang van Sequoia park, de grond was rood gekleurd. Eerst reden we langs Lake Kaweah en daarna richting Three Rivers, de weg werd steeds bochtiger, gelukkig reed deze auto een stuk beter. We zagen herten, salamanders, chip munks en grote vlinders. We stopten bij het Giant tree museum en liepen een korte trail. Er stonden een heleboel hoge sequoia bomen en we reden door naar de grootste levende boom op aarde, de General Sherman tree, 31 meter in omvang, 11 meter in doorsnede en 81 meter hoog. De kinderen konden klimmen op een omgevallen sequoia. Bij een picknickplaats aan een riviertje hielden we een stop, we kwamen Nederlanders tegen die met hun eigen omgebouwde Volkwagenbusje 3 maanden door Amerika aan het toeren waren. We reden door naar Bakersfield waar we om 5 uur bij het hotel aankwamen. We zetten snel de spullen op de kamer en gingen zwemmen in het mooie zwembad met whirlpool. Het was lekker om even af te koelen. ’s Avonds eten bij een Outback restaurant, een Australische keten, bekend om zijn Bloomin’Onion.

Hotel: Doubletree, Bakersfield

Gereden mijl: 197

Weer: in de bergen 26°C, in het dal 34°C.

Tip: bestel een Bloomin’Onion in een Outback restaurant, een grote gepaneerde ui, in partjes verdeeld met een pittig sausje.

5 juli - Exeter

Dag 9 

We stonden om 8.45 uur op en ontbeten bij Katie’s Country Kitchen naast het hotel, een knus restaurant met enthousiaste serveersters. Nadat we uitgecheckt hadden reden we naar het winkelcentrum in Oakhurst, hier pinden we geld en deden boodschappen. We hadden gebeld naar Avis en het verhuurkantoor bevond zich op het vliegveld in Fresno, zonder problemen kregen we een andere auto, een Buick Rendezvous dit keer, de auto is nieuwer, groter en rijdt 10x beter. We laadden de bagage over en gingen opgewekt verder. Het was ontzettend warm, wel 37°C. We zijn al een paar dagen op zoek naar een waterkoker voor in de auto, zodat we onderweg koffie kunnen maken. We stopten bij een RV center, maar daar verkochten ze dit niet. We bekeken gelijk diverse campers van binnen, sommigen waren zo groot als een touringcar en net zo luxe als hotelkamers met complete linnenkasten, keuken en badkamers. Ze gebruikten golfkarretjes om over het terrein te rijden, Sebastian reed een stukje in een karretje wat onbeheerd stond en de kinderen kregen een hotdog en cola. Bij een spoorwegovergang moesten we een hele poos wachten, er kwamen 3 locomotieven voorbij met een stuk of 80 goederenwagons erachter. Die trein slingerde zich als een slang door het landschap. Om half 4 waren we bij het hotel in Exeter. Direct moest er weer gezwommen worden natuurlijk, er liep een soort stofzuigertje over de bodem. Wij wasten kleding in de wasmachine van het hotel. ’s Avonds gegeten in het plaatsje Visalia bij Little Italy, pizza’s met een fles Chianti. Bij de kinderen werd de cola steeds bijgevuld. Op de kamer keken we de film Little Stuart 2 op HBO.

Hotel: Best Western Inn & Suites, Exeter

Gereden mijl: 54 met Pontiac, 101 met Buick

Weer: heet 37°C.

4 juli - Yosemite

Dag 8 

Vandaag is het Independence Day in Amerika en is bijna iedereen vrij. Verschillende mensen liepen in kleding waarop de Amerikaanse vlag stond afgebeeld. We gingen ontbijten in het View Point restaurant naast het hotel, we hadden via het hotel ontbijtvouchers gekregen. We vroegen om 4 hot tea, kijkt de serveerster ons vreemd aan, thee voor kinderen? Worden er 2 bekers neergezet, vragen we om another two mugs. Zegt ze: “What” Caffee? Ooohh, muuuuggggs!” We praten te netjes Engels en moeten gewoon platter praten, denk ik. In de hotelreceptie namen we foldertjes mee met bezienswaardigheden. Om 12 uur gingen we op weg naar Yosemite. Na anderhalf uur rijden, met veel bochten, kwamen we bij een uitzichtpunt, je zag 2 watervallen, Vernal Falls en Nevada Falls. Daarna bekeken we Glacier Point, je zag Yosemite village en Yosemite Falls. Er liepen veel Japanners foto’s te maken: “You make picture, please, yes, thank you?” Zelf fotografeerden we ook veel. Er liep een sterrenkundige rond in tovenaarskleding met sterrenkijkers. De kinderen hielden zich bezig met de eekhoorntjes. We stopten bij een riviertje waar ze in het smeltwater op de stenen gingen lopen, erg glad en koud. Bij de uitgang kregen we een enquêteformulier mee want ze willen van Yosemite National Park een autovrij park maken, in andere parken is dat al zo. Ze willen dan bussen inzetten en diverse campings in het park sluiten. ’s Middags reden we naar Bass Lake, daar hadden we boten en jetski’s naar toe zien gaan. We konden zien hoe Amerikanen 4 juli vieren, overal waren ze aan het barbecuen of picknicken. ’s Avonds zou er een groot vuurwerk zijn aan het meer. Om 6 uur waren we terug bij het hotel, waar de kinderen gingen zwemmen. Tom belde vandaag een hotel in Modesta af omdat we een ander hotel in Exeter zouden nemen, dat lag meer op de route die we rijden wilden. ’s Avonds eten bij een Japans tepanyaki restaurant, Oka. De kok maakte het eten voor je klaar op een bakplaat en maakte er een echte show van. Gekletst met Amerikanen die bij ons aan tafel zaten.

We gaan proberen morgen in Fresno de auto om te ruilen bij Avis, we zijn hem zat, ik heb pijn in m’n rug van de stoelen, Tom vindt de remmen niet goed werken in de bergen, de wegligging is prut, Nathalie wordt gauw wagenziek en de bekleding irriteert aan je blote benen.

Hotel: Best Western Yosemite Gateway Inn – Oakhurst

Gereden mijl: 112

Weer: schitterende zonnige dag 30°C.

3 juli - Yosemite

Dag 7 

Om 8 uur vertrokken we naar Zephyr Cove waar we 2 uur lang gingen varen met een sportboot. Nadat het personeel uitleg had gegeven en een plattegrond van het meer  meegegeven had vertrokken we. Het water was nog rustig maar hoe later het werd, hoe wilder het werd. De mannen genoten met volle teugen en waren helemaal in hun element. Bij het vertrek begon de bellboy over de lelijke auto, één ding is zeker we hebben wel bekijks. Jennifer van de bootverhuur had ons tips gegeven voor bezienswaardigheden onderweg. We picknickten vlakbij Topasz Lake, een prachtig meer waar picknick tafels stonden. We bleven in de bergen en stegen soms van 7000 naar 9000 ft., je voelde dan je oren ploppen. In Bridgport tankten we en gingen op zoek naar de hot springs, waar het meisje over verteld had. Eerst zagen we mannen kleiduiven schieten en nadat we een binnendoorpad afgereden waren, fijn dat we een 4-wheel drive hadden, zagen we een hete bron waar water van 75°C uitkwam met een stroompje naar een soort gemetseld bad. Er zat daar een Amerikaans echtpaar op stoeltjes met een handdoek op schoot. De man begon een gesprek: “Hi guys, where are you from?” Hij ging nude in het bad zitten en vroeg of we er bij kwamen. Het was buiten 42°C dus daar hadden we niet echt behoefte aan. In de auto kwamen we niet bij om die dikke Amerikaan met zijn kleine lontje. Onderweg zagen we Mono Lake liggen, dit is een zoutwatermeer met zoutrotsen. Om 15.30 uur waren we bij de Tioga pas, met smeltwater in de rivier naast ons. Bij de ingang van Yosemite kochten we een National Park pas voor $ 50,00 dat geeft toegang tot alle nationale parken. De kinderen speelden er even in de sneeuw. Het was een enorme slingerweg door Yosemite en we werden het een beetje zat in de auto. Pas om 19 uur checkten we in bij Best Western Gateway Inn, dit hotel ligt op ongeveer een kwartier van de ingang van het park. ’s Avonds eten bij Taco Bell. Om 10 uur waren we doodmoe van het rijden en het varen en vielen als een blok in slaap.

Hotel: Best Western Gateway Inn – Oakhurst

Gereden mijl: 241

Weer: prachtig 28°C

Tip: koop direct een National Park pas bij de ingang van het park, geldig in alle Nationale parken in Amerika voor een jaar.

2 juli - Lake Tahoe

Dag 6 

Om 7.30 uur stonden we op en gingen ontbijten. Daarna op pad naar Zephyr Cove, we mochten even gratis parkeren om te informeren of de boten vandaag wel vaarden. De meisjes van de bootverhuur waren zeer vriendelijk maar helaas stond er teveel wind dus de boten mochten niet verhuurd worden. Eigenlijk zouden we morgen al op gaan naar Yosemite, maar we reserveerden een Sea Ray boot voor morgenochtend 8.30 uur, dan zouden we daarna verder reizen. We reden naar de rotsen bij Sand Harbour, daar vonden de kinderen het gisteren zo leuk. Ze probeerden te zwemmen, dit was toch iets te koud. We zagen salamanders zich tussen de rotsen verstoppen. Om half 12 gingen we weg en tankten bij een tankstation dat precies op de stateline Nevada/California lag. We haalden koffie bij Starbucks in Safeway, je kon kiezen uit dry or wet cappucino, dit is met weinig of veel melk. We deden gelijk boodschappen. De meisjes van de bootverhuur hadden verteld dat er hiking trails waren dus gingen we ‘s middags op pad met onze wandelschoenen aan. Eerst langs een tourist information, waar we een route meekregen voor een Rainbow trail langs een rivier met forel. Het was een makkelijke route, je kon de forellen zien zwemmen in een soort ondergrondse gang die ze hadden gemaakt. Er stonden bordjes met ‘’Smokey Joe’’ waarop stond dat het brandgevaarlijk gebied was. We gingen bij Emerald Bay een trail hiken naar Eagle Falls Lake, dit  was een pittige wandeling met enorm veel klim- en rotspartijen. We zagen chipmunks en aparte vogels. Nathalie was bang dat we een beer tegen zouden komen, er stonden namelijk bakken waar je voedsel in kon bewaren zodat beren er niet bij konden. Zij verzwikte haar voet vlak voor het meer en ging direct met haar voet in het koude water. Nadat ik ook was gestruikeld, liepen we voorzichtig terug en probeerden onze voeten dwars op de rotsen te plaatsen, het ademen ging zwaar. De wandeling was de moeite waard geweest, nadat we ruim 2 uur hadden gelopen waren we terug bij de auto. We dronken wat tijdens happy hour. We zagen een schoonmaakster, een gezellige dikke negerin, dansen met haar bezem terwijl ze uit volle borst stond te zingen. Terwijl de kinderen gingen zwemmen gingen wij geld pinnen in het hotel naast ons. We zochten wasgoed uit en Tom ging bij de wasmachine en de droger in de wasruimte van het hotel een boek lezen. We smeerden ons goed in want je huid werd ontzettend droog van de droge lucht en het chloorwater.’s Avonds eten bij Mama’s Tomato, heerlijke verse pasta.

Hotel: Embassy Suites – Lake Tahoe

Gereden mijl: 76

Weer: mooie zonnige dag 28°C.

1 juli - Lake Tahoe

Dag 5 

We gingen om 8 uur ontbijten in het hotel, dat was inclusief. Om 9.15 uur gingen we een eindje wandelen. Je kon zien dat Lake Tahoe een echt wintersportgebied is, we zagen de stoeltjesliften hangen en rondom het meer stonden bergen met besneeuwde toppen. Aan het ademen kon je merken dat we hoog in de bergen zaten, het ging veel zwaarder.

Later gingen we bij Magic Carpet Golf minigolfen, een erg leuke baan. Bij Safeway kochten we broodjes en gingen lunchen op de kamer aan de eettafel. De kinderen haalden ijsblokjes voor de koelbox uit de machine in het hotel. ’s Middags gingen we weer op pad met de auto.  Tom wilde graag varen maar door te harde wind werden er geen boten verhuurd vandaag. We besloten Lake Tahoe rond te rijden en stopten bij Vista Point bij Nevada State Park Sand Harbour. Je kon er op rotsen klimmen en met je voeten in het meer staan.Het water was helder maar wel koud. Er liggen allerlei gezellige dorpjes rond het meer. De zakken chips in de auto waren helemaal bol gaan staan van de druk, je kon merken dat we hoog zaten, zelfs blikken pinda’s hadden er last van.

We stopten bij Emerald Bay, daar waren watervalletjes en je zag een Noors kasteel liggen op een eilandje, Vickingsholm castle. Er liepen kleine chipmunks die naar je toe kwamen om te bedelen. Een motorrijder die naast ons geparkeerd stond vroeg wat voor rare auto we hadden, wij zijn het helemaal met hem eens. Lake Tahoe ligt op de grens van Nevada en Californië, in de hotels in Nevada waren casino’s en in de hotels in Californië mocht je niet gokken. We gingen eten bij restaurant Marie Callenders, dit bleek van binnen ontzettend oubollig te zijn. Ik bestelde droge witte wijn maar de serveerster zette rosé neer die erg naar kersen smaakte. Toen ik haar riep zei ze: “Is dit geen witte wijn?” Ze pakte het glas op, hield het in het licht en ging het navragen. “Dit is onze droogste witte wijn volgens de baas”, zei ze. Iedereen kon zien dat het roze gekleurd was, we kwamen niet bij van het lachen. Terug in het hotel dronken we koffie en thee met Oreo koekjes, daar zijn we dol op. In Nederland kun je deze zwarte koekjes tegenwoordig ook kopen maar daar smaken ze lekkerder.

Hotel: Embassy Suites – Lake Tahoe

Gereden mijl: 86

Weer: zonnige dag met wind 27°C.